[Schwiebus.pl - ¦wiebodzin na starych kartach pocztowych, stare pocztówki, widokówki, kartki pocztowe]
Google
szukaj:
Menu g³ówne
strona g³ówna
strona artyku³ów
strona newsów
forum
ksiêga go¶ci
katalog stron
family tree
schwiebus.2002
schwiebus.2004
Ostatnio dodane
Zamkniêty o³tarz
Sukiennik ¶wieb...
Portret miasta ...
Podró¿e Pekaesem ...
Spod przymkniêtych ...
Los Sióstr ze Schwiebus
Tajemnice ...
Boromeuszki cd.
Historia zmian..
Sala Gotycka
Wernhera ¶cie¿kami
Kreatywni inaczej ..
Od legendy do ..
¦wiebodziñska legenda
Inskrypcja z 1735
Jakub Schickfus
Obrazki z przesz³o¶ci
Publikacje..
¦wiebodziñskie lecznictwo
Szpital
Wokó³ Ratusza
Odkrycie krypty
Bibliografia
Plac w przebudowie
Najazd na Ratusz
Dekret mianowania
Nowa twarz rynku
Na bruk nie wjedziesz
Odnówmy kamienice
Konsultacje
Hubertus Gabriel
Robert Balcke
Ruch wokó³ ratusza
Czasowy zarz±d
Przesiedleñcy 1945
Izba pami±tek
Wiekowe znaleziska
Spór wokó³ ratusza
Co dalej ze starówk±?
Granit pod ratuszem
Kronika Schickfusa
Pocz±tki - podsumowanie
Pocz±tki o¶wiaty
Najazd Zb±skiego
Maciej Kolbe
¦wiebodziñska "Solidarno¶æ"
Szcz±tki ¶w. Jerzego
Pieni±dze na ratusz
Pocz±tki o¶wiaty
Granit w ¶ródm..
Sulechów retro
Nowy Rok
¯ycie religijne
Odpolitycznianie ...
Ulice do poprawki
Wie¿a Bismarcka
Ko¶ció³ pw. ¶w. M.A.
Ko¶ció³ pw. N.M.P. K.P.
Zamek ...
Eberhard Hilscher
Baron J.H. v. Knigge
Z ¿ycia mieszczan
¦wiadectwo urodzenia
Sukiennictwo w dziejach
¯ary inwestuj± w starówkê
Strajk w Lubogórze w 1981 r.
Pocz±tki edukacji szkolnej
Pierwsze, szkolne lata
Kresy
Koniec niemieckiego panowania
Dramatyczne wydarzenia
Historyczne pocz±tki
Ratusz siê sypie
Schwiebüssen Schwibus
Dialog a badania arche
Unikalne Cmentarzyska
100 lat temu - 1904 r.
100 lat temu - 1902 r.
Aktualizacje
Ogólniak
Cmentarz miejski
Dekomunizacja ulic
PKP chce likwidowaæ..
Przesiedleñcy 1945
100 lat temu - 1906 r.
Spu¶cizna po Hilscherze
Dworzec z horroru
Piszczyñski Zenon
M. v. Knobelsdorff
Archeologia okolic
J.K. Sobociñski
Katalog C&Co.™
A.D. 2012
zbiór w³asny
katalog ulic
ostatnio dodane

2012-04-15
C&Co.™ 1208
C&Co.™ 1207
C&Co.™ 1206
C&Co.™ 1205
C&Co.™ 1204
C&Co.™ 1203
C&Co.™ 1202
C&Co.™ 1201
2012-04-05
C&Co.™ 1200
C&Co.™ 1199
C&Co.™ 1198
C&Co.™ 1197
C&Co.™ 1196
C&Co.™ 1195
C&Co.™ 1194
C&Co.™ 1193
C&Co.™ 1192
C&Co.™ 1191
C&Co.™ 1190
2012-03-30
C&Co.™ 1189
C&Co.™ 1188
C&Co.™ 1187
C&Co.™ 1186
C&Co.™ 1185
C&Co.™ 1184
C&Co.™ 1183
C&Co.™ 1182
C&Co.™ 1181
C&Co.™ 1180
C&Co.™ 1179
C&Co.™ 1178
C&Co.™ 1177
C&Co.™ 1176
C&Co.™ 1175
C&Co.™ 1174
C&Co.™ 1173
C&Co.™ 1172
C&Co.™ 1171
C&Co.™ 1170
C&Co.™ 1169
C&Co.™ 1168
C&Co.™ 1167
2012-03-22
C&Co.™ 1166
C&Co.™ 1165
C&Co.™ 1164
C&Co.™ 1163
C&Co.™ 1162
C&Co.™ 1161
C&Co.™ 1160
C&Co.™ 1159
C&Co.™ 1158
C&Co.™ 1157
C&Co.™ 1156
C&Co.™ 1155
C&Co.™ 1154
C&Co.™ 1153
C&Co.™ 1152
C&Co.™ 1151
C&Co.™ 1150
2012-03-12
C&Co.™ 1149
C&Co.™ 1148
C&Co.™ 1147
C&Co.™ 1146
C&Co.™ 1145
C&Co.™ 1144
C&Co.™ 1143
C&Co.™ 1142
C&Co.™ 1141
C&Co.™ 1140
C&Co.™ 1139
C&Co.™ 1138
C&Co.™ 1137
C&Co.™ 1136
C&Co.™ 1135
C&Co.™ 1134
C&Co.™ 1133
C&Co.™ 1132
C&Co.™ 1131
C&Co.™ 1130
C&Co.™ 1129
C&Co.™ 1128
C&Co.™ 1127
C&Co.™ 1126
C&Co.™ 1125
2012-03-03
C&Co.™ 1124
C&Co.™ 1123
C&Co.™ 1122
C&Co.™ 1121
C&Co.™ 1120
C&Co.™ 1119
2012-02-27
C&Co.™ 1118
C&Co.™ 1117
C&Co.™ 1116
2012-02-26
C&Co.™ 1115
C&Co.™ 1114
C&Co.™ 1113
C&Co.™ 1112
C&Co.™ 1111
C&Co.™ 1110
2012-02-25
C&Co.™ 1109
C&Co.™ 1108
C&Co.™ 1107
C&Co.™ 1106
C&Co.™ 1105
C&Co.™ 1104
C&Co.™ 1103
C&Co.™ 1102
C&Co.™ 1101
C&Co.™ 1100
2012-02-19
C&Co.™ 1099
C&Co.™ 1098
C&Co.™ 1097
C&Co.™ 1096
C&Co.™ 1095
2012-02-17
C&Co.™ 1094
C&Co.™ 1093
C&Co.™ 1092
C&Co.™ 1091
C&Co.™ 1090
C&Co.™ 1089
C&Co.™ 1088
C&Co.™ 1087
C&Co.™ 1086
C&Co.™ 1085
2012-02-13
C&Co.™ 1084
C&Co.™ 1083
C&Co.™ 1082
2012-02-12
C&Co.™ 1081
C&Co.™ 1080
C&Co.™ 1079
C&Co.™ 1078
C&Co.™ 1077
C&Co.™ 1076
C&Co.™ 1075
C&Co.™ 1074
C&Co.™ 1073
C&Co.™ 1072
2012-02-11
C&Co.™ 1071
C&Co.™ 1070
C&Co.™ 1069
C&Co.™ 1068
C&Co.™ 1067
C&Co.™ 1066
C&Co.™ 1065
C&Co.™ 1064
C&Co.™ 1063
C&Co.™ 1062
C&Co.™ 1061
Katalog C&Co.™
A.D. 2007
2007-03-12
C&Co.™ 1057
C&Co.™ 1056
C&Co.™ 1055
C&Co.™ 1054
C&Co.™ 1053
C&Co.™ 1052
C&Co.™ 1051
2007-03-11
C&Co.™ 1050
C&Co.™ 1049
C&Co.™ 1048
C&Co.™ 1047
C&Co.™ 1046
C&Co.™ 1045
C&Co.™ 1044
C&Co.™ 1043
C&Co.™ 1042
C&Co.™ 1041
C&Co.™ 1040
C&Co.™ 1039
C&Co.™ 1038
C&Co.™ 1037
C&Co.™ 1036
C&Co.™ 1035
C&Co.™ 1034
C&Co.™ 1033
C&Co.™ 1032
C&Co.™ 1031
C&Co.™ 1030
C&Co.™ 1029
C&Co.™ 1028
C&Co.™ 1027
C&Co.™ 1026
C&Co.™ 1025
C&Co.™ 1024
C&Co.™ 1023
C&Co.™ 1022
C&Co.™ 1021
C&Co.™ 1020
C&Co.™ 1019
C&Co.™ 1021
C&Co.™ 1020
C&Co.™ 1019
C&Co.™ 1018
2007-03-08
C&Co.™ 1017
C&Co.™ 1016
C&Co.™ 1015
C&Co.™ 1014
C&Co.™ 1013
C&Co.™ 1012
C&Co.™ 1011
C&Co.™ 1010
C&Co.™ 1009
C&Co.™ 1008
C&Co.™ 1007
C&Co.™ 1006
C&Co.™ 1005
C&Co.™ 1004
C&Co.™ 1003
2007-03-06
C&Co.™ 1002
C&Co.™ 1001
C&Co.™ 1000
C&Co.™ 0999
C&Co.™ 0998
C&Co.™ 0997
C&Co.™ 0996
C&Co.™ 0995
C&Co.™ 0994
C&Co.™ 0993
C&Co.™ 0992
C&Co.™ 0991
C&Co.™ 0990
C&Co.™ 0989
C&Co.™ 0988
C&Co.™ 0987
C&Co.™ 0986
C&Co.™ 0985
C&Co.™ 0984
C&Co.™ 0983
C&Co.™ 0982
C&Co.™ 0981
C&Co.™ 0980
C&Co.™ 0979
C&Co.™ 0978
C&Co.™ 0977
C&Co.™ 0976
2007-03-02
C&Co.™ 0975
C&Co.™ 0974
C&Co.™ 0973
C&Co.™ 0972
C&Co.™ 0971
C&Co.™ 0970
C&Co.™ 0969
C&Co.™ 0968
C&Co.™ 0967
C&Co.™ 0966
C&Co.™ 0965
C&Co.™ 0964
C&Co.™ 0963
C&Co.™ 0962
C&Co.™ 0961
C&Co.™ 0960
C&Co.™ 0959
C&Co.™ 0958
C&Co.™ 0957
Inne
forum
kontakt
bannery
download
logowanie
rekomenduj nas
Menu u¿ytkownika
Nie masz jeszcze konta? Mo¿esz sobie za³o¿yæ!
subskrypcja
informacje o zmianach na twój mail!
Artyku³y > ¦wiebodzin od 1945 roku > Strajk w Lubogórze w 1981 roku


Strajk w Lubogórze w 1981 roku

¦wiebodziñska Gazeta Powiatowa
Wydania nr 10(142) 2003

Stanowisko prasy prorz±dowej

Celem artyku³u jest prezentacja strajku solidarno¶ciowego w Lubogórze w województwie zielonogórskim w X i XI 1981 roku, czyli w ostatnim etapie istnienia "Solidarno¶ci" przed konfrontacj± z w³adz± i jego oddzia³ywanie na sytuacjê na Ziemi ¦wiebodziñskiej i w innych miastach województwa zielonogórskiego.

Badana przez autora prasa prorz±dowa porusza³a tylko sprawê lubogórsk± w celach politycznych, aby pomniejszyæ znaczenie opozycji maj±cej swoje pocz±tki w drugiej po³owie rz±dów Edwarda Gierka.

Ci±g³a obawa w³adz przed utrat± wp³ywów w Polsce wynika³a z rozszerzenia siê ruchu zwi±zkowego po sierpniu 1980 roku na ca³y obszar Polski, w tym na województwo zielonogórskie. Zgodnie ze statutem "Solidarno¶ci" utworzono w Zielonej Górze we wrze¶niu 1980 roku Zarz±d Regionalny na czele z Mieczys³awem Oszmianem. Komitety Za³o¿ycielskie powstawa³y w ca³ym województwie, w tym na Ziemi ¦wiebodziñskiej. 3 listopada 1980 roku powsta³ Komitet Przedstawicieli NSZZ "Solidarno¶æ" Regionu Ziemi ¦wiebodziñskiej. Na czele Komitetu sta³ T. Obacz z zastêpcami P. Zaliszem oraz B. Barszczem. Komitet przekszta³cony potem w Zarz±d Miejski wchodzi³ do struktur Regionu Zielona Góra. Równocze¶nie po wsiach zaczê³y siê tworzyæ pierwsze komitety NSZZ "Solidarno¶æ" Rolników Indywidualnych. Zwi±zek ze ¦wiebodzina oraz Zarz±d Regionalny w Zielonej Górze nie prowadzi³ aktywniejszej polityki a¿ do wybuchu strajku w województwie zielonogórskim maj±cy swój pocz±tek w niekontrolowanej akcji strajkowej w Lubogórze ko³o ¦wiebodzina. By³ on jednym z najd³u¿ej trwaj±cych strajków w Polsce od pa¼dziernika do pocz±tków listopada, a spór do grudnia 1981 roku. Zdarzenia mia³y wiêc miejsce w ostatnim etapie istnienia "Solidarno¶ci" przed konfrontacj±.

Zastanawiaj±ce jest, ¿e strajk wybuch³ w zak³adzie rolnym PGR {wchodz±cym w sk³ad Kombinatu ¦wiebodziñskiego) bêd±cym jednym z lepiej rozwijaj±cych siê przedsiêbiorstw w kraju w tym okresie (w ¶wietle oficjalnych danych) w czym niew±tpliw± zas³ugê przypisuje jednoznacznie prasa rz±dowa dyrektorowi tego zak³adu Henrykowi Le¶niewskiemu. W sk³ad omawianego gospodarstwa wchodzi³y oprócz Lubogóry tak¿e O³obok, Nied¼wiady, Niekarzyn, Radoszyn oraz przedsiêbiorstwo sadownicze w ¦wiebodzinie. Równie¿ w tym zak³adzie rozwija³a siê "Solidarno¶æ", która powsta³a te¿ w Lubogórze w maju 1981 roku. W ¦wiebodziñskim Kombinacie Rolnym na 2700 pracowników 800 nale¿a³o do tego zwi±zku, reszta to cz³onkowie Zwi±zku Zawodowego Pracowników Rolnictwa.

Geneza strajku

Na genezê strajku w zak³adzie rolnym Lubogóra wp³yw mia³o kilka czynników. W sierpniu 1981 roku toczy³ siê w Gliñsku spór o ziemiê PGR-owsk± miêdzy rolnikami indywidualnymi wspieranymi równie¿ przez "Solidarno¶æ", a PGR. Za³o¿ono wtedy Komitet Obrony W³asno¶ci PGR na czele z dyrektorem zak³adu rolnego w Lubogórze H. Le¶niewskim. Do tego Komitetu wszed³ równie¿ przewodnicz±cy Komisji Zak³adowej "Solidarno¶æ" Zbigniew K³osowski. Dosz³o miêdzy nimi wtedy do nieporozumieñ, gdy¿ Z. K³osowski przeciwstawia³ siê decyzjom H. Le¶niewskiego. Spór zakoñczy³ siê wyst±pieniem Z. K³osowskiego z Komitetu. Wtedy dyrektor zak³adu w Lubogórze próbowa³ rozbiæ "Solidarno¶æ" na terenie swojego zak³adu. W tym czasie w Radoszynie i Niekarzynie pracownicy wyst±pili z "Solidarno¶ci" na co mia³a wp³yw zdaniem Z. K³osowskiego antysolidarno¶ciowa dzia³alno¶æ H. Le¶niewskiego. Konsekwencj± tego by³ niew±tpliwie spadek liczby cz³onków w zwi±zku, którzy przeszli do "bran¿owców". Kolejny spór wynik³ w sprawie planowanego przez "Solidarno¶æ" plebiscytu nad od³±czeniem siê od Kombinatu ¦wiebodziñskiego. Dyrektor by³ temu przeciwny i nie chcia³ zak³óceñ podczas pracy proponuj±c zorganizowanie referendum po jej zakoñczeniu. Dodatkowo zwi±zkowcy oskar¿ali H. Le¶niewskiego o nieliczenie siê z pracownikami i nie szanowanie godno¶ci osobistej. Nie uznawali czo³owej roli H. Le¶niewskiego w rozwoju zak³adu przypisuj±c to inwestycjom uczynionym przez poprzedników dyrektora.

Posuniêcia Regionu

Bezpo¶rednim impulsem do rozpoczêcia strajku w Lubogórze by³a decyzja H. Le¶niewskiego o przeniesieniu Z. K³osowskiego z etatu zwi±zkowego do poprzedniej pracy na stanowisko kierowcy. Umotywowa³ on to niewystarczaj±c± liczb± cz³onków w "Solidarno¶ci", tj. 250, aby mog³a ona posiadaæ etat zwi±zkowy. Nie podporz±dkowa³ siê temu Z. K³osowski uwa¿aj±c, ¿e dyrektor celowo d±¿y³ do zani¿enia cz³onków zwi±zku. Pope³ni³ on faktycznie pewne nieprawid³owo¶ci, które wykazali zwierzchnicy H. Le¶niewskiego w ci±gu trwania strajku, ale to nic nie zmieni³o. Akcjê strajkow± podjêto l godzinnym strajkiem ostrzegawczym 13.X., który przerodzi³ siê w strajk ci±g³y 14.X. o godz. 7.00. Bra³o w nim jednak udzia³ tylko od 130-180 osób na 500 zatrudnionych w zak³adzie. Nale¿y zaznaczyæ, ¿e przedsiêbiorstwa w Radoszynie i Niekarzynie nie strajkowa³y, bo za³oga nale¿a³a do "bran¿owców". 14.X. Komitet Strajkowy og³osi³ postulaty od których uzale¿nia³ zakoñczenie strajku. Domagano siê przywrócenia do pracy Z. K³osowskiego, usuniêcia ze stanowisk H. Le¶niewskiego oraz jego zastêpcy Marka Kobersteina, zap³acenia za okres strajku jak za urlop oraz niestosowania represji wobec strajkuj±cych. Dodano te¿, ¿e "strajk nasz jest walk± o prawo do spokojnej pracy i poszanowanie godno¶ci cz³owieka". Na powy¿sze o¶wiadczenie wicewojewoda Romuald Wrzyszczyñski stwierdzi³, ¿e za³atwienie tego konfliktu le¿y w gestii dyrekcji Kombinatu. Jednak Komitet Strajkowy domaga³ siê rozmów z wojewod±. Strajk zacz±³ siê wkrótce rozszerzaæ na ¦wiebodzin. Komisja Koordynacyjna NSZZ "Solidarno¶æ" w ¦wiebodzinie przesz³a od strajku protestacyjnego 16.X. do powszechnego og³oszonego na 19.X. w przypadku niespe³nienia ¿±dañ strajkuj±cych w Lubogórze. Powsta³ wtedy Miêdzyzak³adowy Komitet Strajkowy Ziemi ¦wiebodziñskiej. Strajk rozpoczê³y najwiêksze zak³ady w ¦wiebodzinie, tj. Techma - Elterma, ¦wiebodziñskie Fabryki Mebli. Zak³ad Przemys³u Odzie¿owego "Romeo", Pañstwowe Zak³ady Zbo¿owe "Elewator" i inne. W konflikt w³±czy³ siê te¿ Zarz±d Regionalny.

Pojawiaj± siê po rozmowach strajkuj±cych z sekretariatem KW PZPR w dniach 16-17.X. ¿±dania usuniêcia wojewodów, pozbawienia mandatów poselskich pos³ów M. Hebdy i J. Lernbasa oraz zwolnienia 5 dyrektorów wydzia³ów Urzêdu Wojewódzkiego. Równie¿ rozmowy w dniu 19.X. Komitetu Strajkowego z dyrekcj± Kombinatu przynios³y nowe postulaty, mianowicie ¿±danie ust±pienia ze stanowiska dyrektora Kombinatu Ryszarda Skwiry (mimo, ¿e przywróci³ do pracy Z. K³osowskiego). Doprowadzi³o to do zerwania rozmów, mimo ¿e nie sprecyzowano ca³y czas zarzutów wobec dyrektorów. Natomiast Zarz±d Regionalny podj±³ decyzjê o rozpoczêciu strajku ostrzegawczego w dniu 21.X., a w przypadku niespe³nienia ¿±dañ strajkuj±cych podjêcie strajku w³a¶ciwego od 22.X. na terenie ca³ego województwa. MKS w ¦wiebodzinie domaga³ siê w przypadku nie podjêcia rozmów ze strajkuj±cymi przez wojewodê przys³ania komisji rz±dowej. Pomimo spotkania z nim nie rozwi±zano jednak konfliktu w Lubogórze, a Zarz±d Regionu przekszta³ci³ siê w Regionalny Komitet Strajkowy rozpoczynaj±c planowo strajk w³a¶ciwy w województwie zielonogórskim. W ten sposób konflikt lokalny przekszta³ci³ siê w regionalny, którym zainteresowa³y siê w³adze rz±dowe. Rozpocz±³ siê drugi etap strajku w Lubogórze. Akcja strajkowa objê³a teraz ca³e województwo oprócz Nowej Soli, Lubska i Wolsztyna. Strajkowano na przyk³ad w zielonogórskim Zastalu, Novicie, w ¯arach w "Dekorze", "Lumelu", ko¿uchowskim „Polmo” czy i³owskim "Eskordzie". 26.X. uda³a siê do Warszawy delegacja 23 zak³adów, która uzyska³a od ministra Stanis³awa Cioska zapewnienie przys³ania komisji resortowej celem zakoñczenia strajku w Lubogórze. Wspomniana komisja rz±dowa pod przewodnictwem wiceministra Andrzeja Kaca³y przeprowadzi³a najpierw rozmowy z RKS z przewodnicz±cym M. Oszmianem, a potem ze strajkuj±c± za³og± w Lubogórze i nie strajkuj±c± w Niekarzynie w dniu 28.X. Komisja uzna³a, ¿e strajk wybuch³ niepotrzebnie, gdy¿ nie wykorzystano wszystkich ¶rodków prawnych celem jego zakoñczenia.

Pomimo jednak trudno¶ci zdo³ano doj¶æ do kompromisu zawieszaj±c strajk 13.XI. w zielonogórskim, a sprawy sporne przed³o¿yæ na nadchodz±cej sesji WRN. Na zakoñczenie strajku mog³a te¿ mieæ wp³yw niechêtna postawa KK z L. Wa³ês±. Chocia¿ na spotkaniu z zarz±dem Regionu 30.X. stwierdzi³, ¿e "konflikt lubogórski trzeba by³o rozstrzygn±æ w zarodku", to zgodnie z doniesieniami "Gazety Lubuskiej" L. Wa³êsa mia³ zaprzeczyæ jakoby potêpia³ strajk w zielonogórskiem. Proponowa³ natomiast stworzenie grupy osób, które mia³yby w przysz³o¶ci rozwi±zywaæ problemy, aby zapobiec niekontrolowanym strajkom. Mimo jego zawieszenia w zielonogórskiem konflikt w Lubogórze trwa³ nadal. Miano go rozwi±zaæ na wspomnianej sesji WRN (16-17.XI.}, w której bra³ udzia³ Z. K³osowski. Po pocz±tkowych trudno¶ciach i braku porozumienia w¶ród za³ogi zak³adu rolnego w Lubogórze powo³ano 3.XII Komitet Za³o¿ycielski. Po wybraniu nastêpnie Komisji Wyborczej i opracowaniu regulaminu odby³y siê wybory, które jednak nie usunê³y oskar¿anych dyrektorów z zajmowanych stanowisk. Ostatecznie strajk nie spe³ni³ wiêc oczekiwañ "Solidarno¶ci".

Próby opanowania strajku

Podczas trwania akcji strajkowej zarówno w³adze wojewódzkie jak i rz±dowe d±¿y³y do szybkiego zakoñczenia strajku. Równie¿ naczelne w³adze "Solidarno¶ci" z L. Wa³ês± próbowa³y opanowaæ niekontrolowany wybuch akcji strajkowej w Lubogórze. Na samym pocz±tku strajku w³adze wojewódzkie oraz KW PZPR proponowa³y 16.X. i 19.X. rozwi±zanie konfliktu pracowniczego przez Okrêgowy S±d Pracy i Ubezpieczeñ Spo³ecznych w Zielonej Górze. Kolejnymi propozycjami by³a komisja mieszana do zbadania zarzutów wobec dyrektorów zaproponowana przez wojewodê 20.X. Anulowa³ wtedy R. Skwira wypowiedzenie z pracy Z. K³osowskiego. Równie¿ l sekretarz KW PZPR M. Hebda wysun±³ sugestiê 20.X. przeprowadzenia referendum w¶ród pracowników zak³adu w Lubogórze. Wspólnie z wojewod± Z. Cyganikiem proponowali zawieszenie osób wmieszanych w konflikt. Dzia³ania zmierzaj±ce do zakoñczenia konfliktu podj±³ te¿ sekretarz KC PZPR Z. Micha³ek wraz z l sekretarzem KW PZPR o ustanowieniu komisarza. Pod jego nadzorem miano wybraæ samorz±d pracowniczy, który dokona³by oceny pracy dyrekcji. Dzieñ pó¼niej czyli 23.X. KW PZPR zaproponowa³o przerwanie strajku na czas pracy komisji mieszanej, której celem mia³o byæ zebranie zarzutów przeciw H. Le¶niewskiemu. Równie¿ w zwi±zku z wizyt± L. Wa³êsy w Zielonej Górze w³adze wojewódzkie sugerowa³y rozmowy w celu za¿egnania konfliktu. Jednak wszystkie propozycje zakoñczenia strajku zosta³y odrzucone przez zwi±zkowców. To sk³oni³o T. Sojkê prezesa Okrêgowego S±du Pracy i Ubezpieczeñ Spo³ecznych do zaproponowania przed³o¿enia sporu pod Kolegium Arbitra¿u Spo³ecznego. Kolejne dzia³ania podjê³y w³adze centralne, choæ z góry nie by³y przygotowane na za¿egnanie strajku. Komisja z A. Kaca³± nie mia³a kompetencji, aby zakoñczyæ konflikt porozumieniem. Podkre¶li³a jedynie, ¿e rozpoczêto strajk bez wyczerpania wszystkich ¶rodków prawnych celem szybkiego rozwi±zania sporu (co ustalono w Porozumieniu Warszawskim z 30.III., aby zapobiegaæ niekontrolowanym strajkom). Nie zgodzi³ siê z tym rzecznik RKS, poniewa¿ pominiêto istotne fakty.

Równie¿ nie strajkuj±cy z zak³adu rolnego w Lubogórze wysunêli propozycje zakoñczenia strajku. Chcieli powo³ania komisji celem oszacowania strat powsta³ych podczas strajku i ukarania winnych. Domagali siê umo¿liwienia dyrekcji mo¿liwo¶ci obrony przed podjêciem jakichkolwiek zmian przez ich zwierzchników. Stosunkowo najmniej propozycji zmierzaj±cych do zakoñczenia strajku wysunê³a "Solidarno¶æ" wed³ug analizowanej przeze mnie prasy prorz±dowej. Mog³o to mieæ te¿ swoje odbicie w postêpuj±cym roz³amie w "Solidarno¶ci" miêdzy zwi±zkowcami d±¿±cymi do radykalizacji ruchu, a w³adz± centralna z L. Wa³ês±. Widaæ to w jego dzia³aniach na rzecz "wygaszenia" niekontrolowanych strajków w Polsce, w tym lubogórskiego.

Prowokacja w³adz

Nale¿y podkre¶liæ, ¿e ocena strajku w Lubogórze jest jednoznacznie negatywna w prasie prorz±dowej, zarówno regionalnej jak i ogólnopolskiej. Wiêkszo¶æ informacji na temat tego strajku przedstawi³a "Gazeta Lubuska". Reszta prasy opiera³a siê na niej, przedrukowuj±c niektóre artyku³y. Dominuj±cymi elementami w artyku³ach opisuj±cych strajk w ¦wiebodziñskim Kombinacie by³o kwestionowanie jego s³uszno¶ci wobec pogarszaj±cej siê sytuacji gospodarczej w Polsce oraz brak chêci porozumienia z w³adzami. Mo¿na przypuszczaæ, ¿e strajk ten zosta³ jednak sprowokowany przez w³adzê. Mia³ on zdyskredytowaæ "Solidarno¶æ" na krótko przed ostateczn± konfrontacj±. Mo¿e to t³umaczyæ dlaczego strajk tak d³ugo trwa³ podtrzymywany brakiem chêci zakoñczenia konfliktu przez w³adze lokalne i centralne. Temu s³u¿y³y odpowiednio przygotowane artyku³y maj±ce zniechêciæ spo³eczeñstwo do "Solidarno¶ci". Uderza du¿a ich ilo¶æ, nieadekwatna do znaczenia strajku. Ci±g³e odrzucanie propozycji zakoñczenia konfliktu przez strajkuj±cych mia³y powiêkszyæ negatywny obraz zwi±zku. Wbrew oficjalnemu stanowisku "Solidarno¶ci" g³oszono w publikacjach, ¿e zwi±zkowcy chc± przej±æ w³adzê oraz d±¿± do destabilizacji gospodarki.

Strajk w Lubogórze na¶wietla niezwykle wa¿ny problem nie podejmowany wcze¶niej w historiografii. Nie zajmowano siê do tej pory na jak± skalê w³adze prowokowa³y strajki w latach 1980-1981. Niew±tpliwie strajk lubogórski nale¿a³ do takich i zosta³ maksymalnie wykorzystany, niewspó³miernie do znaczenia, przez w³adzê. Badania nad podobnymi wydarzeniami pozwoli³yby zobrazowaæ jak w³adza manipulowa³a spo³eczeñstwem, aby spotêgowaæ negatywny wizerunek "Solidarno¶ci" na krótko przed wprowadzeniem stanu wojennego.

Tomasz Ka³uski


komentarz[1] |

© 2001-2012 by Robert Ziach C&Co. A.G.™ ® 2012 by Schwiebus.pl
Wszelkie prawa zastrze¿one.

0.013 | powered by jPORTAL 2