I. Jego Najprześwietniejszy Cesarski Majestat ceduje i przekazuje Jego Elektorskiej Mości Księciu Brandenburgii, Jego spadkobiercom i potomkom w linii męskiej, margrabiom brandenburskim itd. tak zwany Powiat Świebodziński na Śląsku ze wszystkimi apertynencjami^[1] i przynależnościami ziemskimi, mieszkańcami, miastami, wioskami, osadami, dochodami, lasami z prawem do wyrębu, wodami z prawem do połowów, prawami i przywilejami i jakie one jeszcze nazwy noszą, niczego nie wyłączając, które Jego Cesarska Mość miała dotychczas w posiadaniu i użytkowaniu, a mianowicie jako czeskie lenno^[2] w linii męskiej, ale nie inaczej niż jak Jego Elektorska Mość Marchię Brandenburską i inne kraje od Jego Cesarskiej Mości w lenno^[3] otrzymała... Choć, jak już ostatnio postanowiono, Jego Elektorska Mość mieć będzie supremację^[4] terytorialną we wspomnianym Powiecie Świebodzińskim, to jednak pilnie zostało uwarunkowane, że Jego Elektorska Mość oraz Jego potomkowie nie mogą w nim budować żadnych twierdz, ani nie są uprawnieni do umacniania jakichkolwiek miejscowości, oraz że stan i swoboda praktyk religijnych religii katolickiej oraz wyznania augsburskiego nie zostaną naruszone, a w szczególności w nim mieszkający duchowni, jakiego stanu i godności by nie byli, pozostaną przy swoich prawach i posiadaniu, i w ten sam sposób zostanie własnym i innym wyznawcom zapewniona ochrona i bezpieczeństwo... [...]
Działo się w Kölln nad Sprewą^[5] 7 maja 1686 roku.

Hans Heinrich Fridag,
Freiherr^[6] zu Gödens (L.S.)^[7]

Joachim Ernst von Grumbkow (L.S.)
Franz von Meinders (L.S.)
Paul von Fuchs (L.S.)
Johann Friedrich von hertz (L.S.)

15 krajcarów z 1687 roku - rewers

II. My Fryderyk, następca Elektora Brandenburskiego, potwierdzamy i oświadczamy niniejszym:
po tym jak Cesarski Majestat w wyniku nowo zawartego przymierza, na nasze usilne starania i prośby, położony w Księstwie Głogowskim Powiat Świebodziński w łaski naszego Pana Ojca Elektora Brandenburskiego jako lenno^[3] najłaskawiej przekazał, zobowiązujemy się wbrew temu, mocą tego naszego rewersu, dać również Cesarskiemu Majestatowi tym samym pełnię władzy i moc, że ten, właśnie wymieniony, przekazany Powiat Świebodziński, po naszego Pana Ojca, dałby Bóg, najpóźniejszej śmierci, bez naszego w przyszłości sprzeciwu znowu w posiadanie weźmie i [do Cesarstwa] przyłączy.
Jednak po rzeczywistym powrocie [powiatu] Cesarski Majestat, zgodnie z nam dokonaną najłaskawszą obietnicą, która powinna być dotrzymana, albo odstąpi nam terytoria Newerstadt i Gimborn w księstwie Schwarzenberg, albo, zamiast tego, 100 000 talarów Rzeszy gotówką, w ciągu roku i jednego dnia odprowadzić poleci. Ponadto między Cesarskim Majestatem a naszym łaskawym Panem Ojcem, wyżej wymienionemu i zawartemu porozumieniu (które my niniejszym uznajemy i na stałe potwierdzamy), jak również w nim zawartą pełną rezygnację ze wszystkich, przez naszego łaskawego Pana Ojca, postawionych, [ale] jednak nigdy nie istniejących pretensji, swoje niezłomne potwierdzenie [dajemy].
Układ zawarto w Poczdamie 28 lutego/10 marca^[8] w 1686 roku.
To, że my, stale wyżej wspomniane przyłączenie i powrót Powiatu Świebodzińskiego, przymierze i rezygnację w całości uznajemy, zostaje naszym własnoręcznym pismem, podpisem i pieczęcią potwierdzone.
Data jak wyżej.

(L.S.)^[7] Fryderyk, następca Elektora Brandenburskiego

15 krajcarów z 1687 roku - awers

III. Po tym jak Rzymsko-Cesarski, również na Węgrzech i w Czechach, Królewski Majestat przypomniał Jego Elektorskiej Mości [Księciu] Brandenburgii, w związku ze zwrotem Powiatu Świebodzińskiego, który mocą wiadomego rewersu był przez niego obiecany, a Jego Elektorska Mość również ku temu swą wolę wyraziła, zostało między, przez obie strony upełnomocnionymi a niżej wymienionymi, ministrami i radcami omówione i uzgodnione, że w dniu 31 grudnia 1694/10 stycznia 1695^[8] [roku], przy spełnieniu ustalonych i przez Jego Cesarski Majestat najłaskawiej aprobowanych rekompensat, wspomniany Powiat Świebodziński, w takim samym stanie jak w roku 1686, kiedy Jego św. pamięci Panu Ojcu Elektorskiej Mości był przekazany, zostanie Jego Cesarskiej Mości zwrócony, [a] stany i poddani ze swoich obowiązków zwolnieni; i w tym celu powołane będą specjalne komisje; również wszystkie w swych rękach posiadane cesje^[9] i korespondencja, dotyczące tego powiatu zostaną zdane, jak również należności naliczane od zbliżającego się kwartału po św. Łucji^[10] i ściągane będą na rzecz Jego Cesarskiego Majestatu. Co się tyczy uprzednio wydanych orzeczeń sądowych i udzielonych dymisji, to zachowują one moc prawną, a sprawy nie zakończone zostaną jak przedtem przed właściwym sędzią i przez kompetentny sąd rozpatrzone i wobec każdego stosowane będzie bezstronne prawo; a ponieważ Jego Elektorska Mość w następstwie tego żadnej części wymienionego Powiatu Świebodzińskiego nie będzie posiadać, to zechce, tak on jak i jego sukcesorzy, panowie bracia i kuzyni, również dotychczasowego tytułu „von Schwiebus” zrzec się i już go więcej nie używać.
W zamian za to Jego Cesarski Majestat obiecuje, że On Jego Elektorskiej Mości i jego następcom tytuł „księcia w Prusach” przez wszystkie swoje kancelarie (jednakże bez uszczerbku prawnego dla chwalebnego Niemieckiego Zakonu^[11]) natychmiast nadać poleci...
Działo się i dano w Kölln nad Sprewą^[5] 10/20 grudnia^[8] 1694 roku.

(L.S.)^[7] N. G. v. Kolovrath
(L.S.) Franz von Meinders
(L.S.) Paul von Fuchs
(L.S.) E. Danckelmann