Inskrypcja z roku 1735 z kościoła parafialnego św. Michała Archanioła w Świebodzinie
Płyta nagrobna Sommerfeldów w kaplicy południowej. Piaskowiec szary, wymiary: 269 x 133 cm. W środku płyty w polu o wymiarach: 118,5 x 72 cm tekst śmierci (A), poniżej pole o wymiarach: 90 x 22 cm z inskrypcją (B). W zwieńczeniu herb rodziny podtrzymywany przez putta. Język łaciński, kapitała z literami o zwiększonym module, majuskuła i minuskuła humanistyczna, litery wklęsłe w kolorze złotym. Wysokość liter: 2,5-5 cm (A), 5,5-7 cm (B) (Il. 45, 45a).
Herb: własny Sommerfeld
(A) D(EO) O(PTIMO) M(AXIMO) / PERILLUSTRIS DOMINUS THEODORUS / DE / SOMMERFELD. / HAEREDITARIUS DOMINUS IN BIRCK / HOLTZ / VIR IN OMNIGENERE VIRTUTUM AESTIMATISSIMUS / QUIRECTE FACIENDO NEMINEM / TIMUT. / IN STATU MATRIMONIALI, CUM DILECTISSIMA CONIUGESUA / ANNA CATHARINA NATA HOFFMANIN, VITAM DUXIT / SINE NAEVO EXEMPLAREM. PROLESIN EO GENUIT QUINQUE / EQUIBUS QUATUORIN VIVIS EXISTENTES, ANNA THEODORA / THEODORUS, ELIAS EXMISERICORDIA DEI EPISCO / PUS LEONTOPOLITIANUS. DIAECESIS / WRATISLAVIENSIS SUFFRAGANEUS, EIUSDEM ECCLESIAE / CATHEDRALIS PRAELATUS, SCHOLASTICUS, ET CANONICUS / COLLEGIJ CLERICORUM WRATISLAVIAE IN INSULA PROTECTOR / BERNARDUS BENEDICTUS INSIGNIS / ECCLESIAE COLLEGIATAE AD DIVAM VIRGINEM / GLOGOVIAE MAIORIS PRAELATUS, DECANUS ET CANONICUS, / PROTONOTARIUS APOSTOLICUS. QVONDAM SS MONALIUM / ORDINIS S(ANCTI) BENEDICTI PRAEPOSITUS LEOWALIJ / IBIDEM QUAE / ARCHIPRESBIJTER, ET PAROCHUS UT DILECTISSIMI / DOMINI GENITORIS PERPETUA GRATAQUE APUD POSTE / RITATEM MANEAT MEMORIA, VIRO MERITISSIMO / IN VERA FIDE CATHOLICA ZELOSISSIMO AETATIS SUAE / SEPTUAGESIMO ET SEPTIMO COMPLETO, ANNO 1709 / DIE 10 IUNIJ IN DOMINO DEFUNCTO, MONUMENTUM HOC IN DEBITAE GRATITUDINIS OBSEQVIUM, DEVOTISSIMO / CUM RESPECTU ET FILIALI OBSERVANTIA POSUERUNT / ANNO DOMINI 1735
(B) VITAM, EX ANIMO, EL PRECANTES / AETERNAM.

Tłum.:
Bogu Najlepszemu, Najwyższemu. Znakomity pan Teodor Sommerfeld, pan dziedzic na Borowie. Mąż najszacowniejszy w każdym rodzaju cnót, który czyniąc dobrze, nikogo się nie bał. W związku małżeńskim z najdroższą małżonką swoją, Anną Katarzyną z domu Hoffman, wiódł życie bez skazy. Potomstwo z niego zrodzone (w liczbie) pięciorga, z których czworo przy życiu pozostaje: Anna Teodora, Teodor Eliasz, z łaski Bożej biskup Leontopolitanus. Sufragan diecezji wrocławskiej, tegoż kościoła katedralnego prałat, scholastyk i kanonik, obrońca kolegium kleryków we Wrocławiu na Ostrowie. Bernard Benedykt, prałat, dziekan i kanonik znakomitej kolegiaty poświęconej Boskiej Dziewicy w Głogowie Większym, protonotariusz apostolski niegdyś zakonu św. Benedykta, prepozyt Leovalii i tamże archiprezbiter i proboszcz. Aby zachowała się wdzięczna, wieczna pamięć u potomności najdroższego Pana Rodzica, Mężowi najbardziej zasłużonemu, najpobożniejszemu, w wierze katolickiej gorliwie oddanemu, który po ukończeniu 77 lat swojego życia odszedł w Panu w roku 1709, dnia 10 czerwca. Pomnik ten wystawili z wdzięczności, z szacunkiem i synowskim poszanowaniem w Roku Pańskim 1735 (A).
Życie wieczne z ducha jemu przepowiadają (B).
Theodor von Sommerfeld (urodzony 1632, zmarły 10.VI.1709 roku), świebodziński burmistrz - dziedziczył Borów od 1680 roku za ponad 2044 talarów śląskich, w roku 1696 kupił Borów za sumę 5400 talarów. Wcześniej miejscowość była własnością miasta wraz z przylegającym do miasta Żółkowem.
Bernhard Benedykt wymieniany w napisie był kanonikiem kolegiaty głogowskiej, dziedziczył Borów, później odsprzedał miejscowość głogowskiemu adwokatowi Danielowi Ignazowi von Thalwenzel.
Teodor Eliasz - syn Teodora Sommerfelda - biskup pomocniczy Wrocławia (1714-1742)[1].
[1] O burmistrzu Teodorze von Sommerfeld zob. u Knispela, s. 218 (121) i n.; Nowacki, s. 468-469.
CORPUS INSCRIPTIONUM POLONIAE
Tom X Zeszyt 3
Inskrypcje województwa lubuskiego pod redakcją Joachima Zdrenki
POWIAT ŚWIEBODZIŃSKI
Zebrał i opracował
Marceli Tureczek