|
|||
:: Polscy robotnicy przymusowi Artyku³ dodany przez: schwiebu (2005-06-26 13:11:10) Polscy robotnicy przymusowi
Pod koniec lata 1939 roku niemieccy mê¿czy¼ni czasowo s± werbowani do Wehrmachtu co powoduje pogorszenie siê i tak ju¿ niezadowalaj±cej sytuacji gospodarczej na terenie Ziemi ¦wiebodziñskiej. W zwi±zku z tym niemieckie w³adze rozpoczê³y tzw. „ kampaniê werbunkow±” maj±c± na celu pozyskiwanie i zachêcanie ludno¶ci do wyjazdu na roboty do III Rzeszy. Gdy zabiegi te nie przynios³y rezultatu rz±d przyst±pi³ do wykonywania planu „B” czyli przymusowego pozyskiwania si³y roboczej. Robotnicy przymusowi musieli byæ oznakowani w zwi±zku z tym 08-03-1940 roku Reichsfuhrer SS i szef hitlerowskiej policji w III Rzeszy Heinrich Himmler podpisa³ dokument okre¶laj±cy podstawê prawn± oznakowania robotników przymusowych.
„Wszyscy robotnicy i robotnice narodowo¶ci polskiej musz± zawsze nosiæ na piersi po prawej stronie na ka¿dej sztuce odzie¿y oznaczenie ...”
Oznaczenie to przedstawia kwadrat stoj±cy na jednym z naro¿ników ukazuj±cy w fioletowym obramowaniu na ¿ó³tym tle fioletowe „P” (Pole-Polak).
dnia 22-07-1941 zamawia – 300 szt. dnia 27-08-1941 zamawia – 200 szt. dnia 18-03-1942 zamawia – 200 szt. dnia 10-09-1942 zamawia – 500 szt.
08-03-1940 roku biuro Himmlera wydaje jeszcze jedno zarz±dzenie, dotycz±ce traktowania zatrudnionych w Rzeszy robotników i robotnic cywilnych narodowo¶ci polskiej.
„Nabo¿eñstwa dla Polaków mog³y siê odbywaæ tylko 1 raz w miesi±cu. Polacy musieli posiadaæ przy sobie specjalne zezwolenie policyjne.”
Za nieprzestrzeganie tego zakazu grozi³a powa¿na grzywna pieniê¿na. Oprócz kar pieniê¿nych i cielesnych Niemcy stosowali wobec Polaków tzw. Wochenendarrest, czyli osadzenie w areszcie na koniec tygodnia (na sobotnie popo³udnie lub wieczór i niedzielê).
- za odmowê pracy - za niechêæ do pracy - za ³amanie umowy o pracê - za obrazê - za fa³szowanie dokumentów - za brak oznaki „P” 14-05-1942 roku zostaje wydane zarz±dzenie szefa SS Himmlera dotycz±ce racji ¿ywno¶ciowych jakie wiê¼niowie powinni dostawaæ i tak:
- 280 g miêsa z przydzia³ów (by³o to najczê¶ciej miêso zwierz±t chorych na gru¼licê b±d¼ konina) - 170 g t³uszczu - 40 g t³uszczu wieprzowego lub 32 g smalcu - 2500 g chleba - 75 g m±ki ¿ytniej - 50 g m±ki chlebowej
Zarówno skromne racje ¿ywno¶ciowe, jak i szereg zakazów wywo³ywa³y w Polakach wielk± niechêæ do pracy. Wielu z nich mimo nadzoru wyspecjalizowanego aparatu takiego którego zadaniem by³o kierowanie akcj± wy³apywania zbiegów, mimo ¶cis³ej izolacji, zakazów i kar porzucali swoje stanowiska pracy, uciekaj±c prze zielon± granicê.
Od roku 1943 sytuacja robotników jeszcze bardziej siê pogorszy³a. Do wiêzieñ Polacy trafiali nawet za drobne uchybienia. Niemcowi wystarczy³o to ¿e Polak ¼le na niego spojrza³ i by³ natychmiast osadzany w areszcie. Co za tym idzie areszty bardzo szybko siê zape³ni³y, wiê¼niów wiêc zaczêto wysy³aæ do obozów pracy.
Jednym z takich obozów pocz±tkowo przej¶ciowych by³ obóz „Bratz” pod Brójcami. Obóz powsta³ w pa¼dzierniku 1940 roku i by³ obozem w którym umieszczano g³ównie Polaków, którzy byli niepos³uszni ustalonym zasadom.
- ucieczkê z robót przymusowych - odmowê wykonania pracy na rzecz Niemców - udzielanie pomocy ukrywaj±cym siê Polakom lub partyzantom - pobicie Niemca - sabotowanie produkcji - kradzie¿e Najwiêksz± grupê wiê¼niów stanowili jednak robotnicy uciekaj±cy z robót przymusowych w Niemczech.
W obozie wiê¼niowie przebywali przez okres od 2 tygodni do 1 roku. Wiê¼niowie zwalniani z obozu byli odsy³ani do uprzedniego miejsca pracy, albo odsy³ani do innych wiêzieñ.
Wiê¼niowie mieszkali w barakach bez sufitów, ka¿dy wiêzieñ mia³ jeden koc. W barakach by³o brudno, dokucza³o robactwo.
- ¶niadanie: 0,5 l czarnej gorzkiej kawy zbo¿owej i kawa³ek chleba - obiad: zupa z brukwi - kolacja: czarna kawa zbo¿owa i kawa³ek chleba Wiê¼niowie obozu w dzieñ pracowali w ró¿nych miejscach i tak:
- u gospodarzy niemieckich w polu - w firmie Herberta Lindemanna w Fabryce Gumy „Rekord” w ¦wiebodzinie - przy budowie obiektów wojskowych w Trzcielu
Traktowanie wiê¼niów w obozie by³o przera¿aj±ce. Od pocz±tku do koñca pobytu wiê¼niów w obozie byli oni prze¶ladowani, a zw³aszcza bici przy ka¿dej nada¿aj±cej siê okazji bez ¿adnych powodów. By³y równie¿ przypadki dokonywania zabójstw pojedynczych wiê¼niów, oraz zbrodnie masowe.
Zdarza³y siê równie¿ przypadki wywo¿enia wiê¼niów do obozów zag³ady i tak w dniu 18-08-1943 roku z obozu Bratz do Auschwitz wywieziono 18 ¿ydów. Wg ocala³ych dokumentów do obozów ¶mierci w latach 1941-1945 odtransportowano oko³o 1000 osób ró¿nej narodowo¶ci.
- Auschwitz - Buchenwald - Rarensbruk
Równie¿ choroby nie dawa³y spokoju przebywaj±cym w obozie osadzonym. Latem 1944 roku w obozie wybuch³a epidemia tyfusa, która poci±gnê³a za sob± kilkaset ofiar.
Likwidacja obozu nast±pi³a przed wkroczeniem wojsk radzieckich na Ziemiê ¦wiebodziñsk± w styczniu 1945 roku. Bart³omiej Gordzelewski
¦wiebodzin, 26 czerwca 2005 r.
adres tego artyku³u: www.schwiebus.pl/articles.php?id=57 |