List do szanownych starszych i m³odszych mistrzów naszych braci umi³owanego cechu w Szprotawie, naszym szanownym s±siadom do r±k.
pisane w ¦wiebodzinie
Tak zaadresowany jest list napisany w 1604 roku przez cech piekarzy ze ¦wiebodzina do cechu piekarzy w Szprotawie.
Jest to odpowied¼ na nieznany list ze Szprotawy wys³any 13 maja, a dostarczony do ¦wiebodzina 15 maja 1604 roku (ach, to ówczesne tempo! bez op³at priorytetowych list dotar³ w ci±gu 2 dni, równie szybko spisano odpowied¼).
Autor wskazuje, jak powinno byæ regulowane ¿ycie cechu.
Jakie s± obowi±zki cz³onków? Co trzeba zrobiæ, jakie umiejêtno¶ci posiadaæ, aby zostaæ mistrzem piekarniczym? Jakie s± zasady sporz±dzania miar stosowanych do wypieku? Dlaczego nie wolno piec pierników i ciast z zastosowaniem miodu? Jakie wymagania musi spe³niaæ mistrz, aby móc posiadaæ w³asn± ³awê chlebow±?
Wszystko to - i wiele innych rzeczy - znajdziemy w tym niewielkim objêto¶ciowo, ale bardzo konkretnym li¶cie. To doskonale zachowana karta z czerpanego papieru o wymiarach ok. 33 x 43 cm, ozdobionego znakiem wodnym, z³o¿onego na pó³. Umieszczono tam tekst odpowiadaj±cy niemal trzem stronom wspó³czesnego formatu A4. Piêkne, staranne i wyrobione pismo kre¶lone jest zapewne gêsim piórem. Niestety, mocno nieczytelne dla wspó³czesnego czytelnika. Nawet niemieccy naukowcy z uniwersytetu w Poczdamie mieli nie lada k³opot z odczytaniem. Arkusz papieru, dziêki bardzo sprytnemu z³o¿eniu stanowi³ jednocze¶nie kopertê listu – dla postronnej osoby widoczny by³ jedynie zacytowany wy¿ej adres.
|