Schwiebus.pl - ÂŚwiebodzin na starych kartach pocztowych - Die Ansichtskarten mit altem Schwiebus - ÂŚwiebodzin - historia miasta i regionu

Home > Gazeta Lubuska

2005-10-22 17:35

Temat postu: ÂŚwiat dla Nikodema

ciachu

forum admin
postów: 823

22 PaÂździernika 2005
ÂŚwiat dla Nikodema
Schody w gĂłrĂŞ, schody w dĂłÂł. I do szatni w piwnicy. Biegam za Nikodemem po budynku liceum w ÂŚwiebodzinie, ledwo nadÂąÂżajÂąc. AÂż wierzyĂŚ siĂŞ nie chce, Âże tak porusza siĂŞ ktoÂś, kto jednym okiem ledwie widzi kontury, a drugim zupeÂłnie nic.

Po powrocie do domu w OÂłoboku Nikodem wsiada na rower i odjeÂżdÂża. SkrĂŞt kierownicy i po chwili jest z powrotem. SkrĂŞt i znĂłw go nie ma. PÂływaĂŚ teÂż potrafi. Ze wspinania siĂŞ na drzewo juÂż wyrĂłsÂł. W koĂącu ma prawie 16 lat.

Jak wchodziĂŚ na drzewo

Kiedy jako dziecko zaczynaÂł chodziĂŚ, mama uczyÂła go, jak siĂŞ... przewracaĂŚ. Bo i skÂąd miaÂł wiedzieĂŚ, gdzie jest podÂłoga? Gdyby jÂą widziaÂł, odruchowo wyciÂągaÂłby przed siebie rÂączki. A tak, padaÂł jak dÂługi na buziĂŞ. Ale siĂŞ nauczyÂł. Tego i wielu innych rzeczy.
- PokazywaÂłam mu, jak wchodziĂŚ na drzewo - mĂłwi CzesÂława Maciejewska, mama Nikodema. - Jak ja siĂŞ baÂłam, Âże spadnie. DrabinĂŞ teÂż rozpracowaÂł. WszedÂł raz i drugi. UznaÂłam, Âże musi uczyĂŚ siĂŞ samodzielnoÂści.
Tak samo uwaÂża Marek Maciejewski, ojciec Nikodema. Tak myÂśli teÂż Nikodem. Psycholodzy mĂłwiÂą o jego silnym dÂąÂżeniu do niezaleÂżnoÂści i samodzielnoÂści oraz o bardzo duÂżej umiejĂŞtnoÂści korzystania ze szczÂątkowego pola widzenia.
ChÂłopak chodzi do normalnego liceum. Chce studiowaĂŚ. WczeÂśniej skoĂączyÂł caÂłkiem zwyczajnÂą podstawĂłwkĂŞ i gimnazjum. Bez taryfy ulgowej, za to z doskonaÂłymi wynikami. BraÂł udziaÂł w olimpiadach z jĂŞzyka polskiego, z sukcesami. Bo niedostatek widzenia natura wynagrodziÂła mu fotograficznÂą pamiĂŞciÂą i wielkimi moÂżliwoÂściami intelektualnymi.

SzukaÂł ich dotykiem

Nikodem miaÂł pecha, Âże urodziÂł siĂŞ w czasach, kiedy badanie wzroku wczeÂśniakĂłw nie byÂło standardem. RetinopatiĂŞ, czyli zwyrodnienie siatkĂłwki, wykryto u niego, gdy na operacjĂŞ byÂło juÂż za pĂłÂźno.
- ZorientowaliÂśmy siĂŞ, Âże coÂś jest nie tak, bo nie ÂłapaÂł zabawek, ale szukaÂł ich dotykiem. Nie wyciÂągaÂł rÂączek do grzechotek. InteresowaÂły go tylko duÂże zabawki - opowiada mama.
A kiedy Nikodem zorientowaÂł siĂŞ, Âże coÂś jest nie tak?
- Jak woÂłaÂł "ChodÂź, zobacz...", mĂłwiÂłam "Nie muszĂŞ podchodziĂŚ. Ja to widzĂŞ z daleka” - opowiada pani CzesÂława.
Po tym, w jakim kolorze byÂł nos i policzek Nikodema, rodzice mogli poznaĂŚ, jakÂą kredkÂą rysowaÂł. A rysowaĂŚ uwielbiaÂł. Z twarzÂą przy kartce odtwarzaÂł na papierze ze szczegĂłÂłami owady, kiedy wszedÂł akurat w okres fascynowania siĂŞ nimi. WciÂąÂż pytaÂł. A rodzice, leÂśnicy, odpowiadali. Dwie starsze siostry teÂż dbaÂły o rozwĂłj braciszka.

Byli przekonani

Nie wszystko szÂło jak po maÂśle. PodstawĂłwka w OÂłoboku go nie chciaÂła. BaÂła siĂŞ takiego ucznia. RadziÂła oÂśrodek dla niewidomych. Potem okazaÂło siĂŞ, Âże nie taki Nikodem straszny.
- UparÂłem siĂŞ, Âże bĂŞdzie chodziÂł do masowej szkoÂły. PrzecieÂż wiedziaÂłem, Âże sobie poradzi. SkoĂączyÂł podstawĂłwkĂŞ ze ÂśredniÂą 5,75 - to ojciec.
- Ja teÂż byÂłam przekonana, Âże tylko normalna szkoÂła. ChoĂŚ pamiĂŞtam tragiczne sny, jak to bĂŞdzie - to matka.
DojÂście z leÂśniczĂłwki w OÂłoboku do szkoÂły nie byÂło moÂże najwiĂŞkszym problemem. Ale juÂż do gimnazjum w Radoszynie trzeba byÂło dojechaĂŚ autobusem PKS. Rodzice podprowadzali syna na przystanek. MĂłgÂł wracaĂŚ sam, bo autobus zatrzymywaÂł siĂŞ koÂło domu.

Ze szkoÂły na skrĂłty

We wrzeÂśniu tego roku nowe wyzwanie: liceum w ÂŚwiebodzinie. DuÂży, piĂŞtrowy budynek, kamienne schody, ponad 600 uczniĂłw. Wszystko nowe. No i ten dojazd.
Rano na przystanek podprowadza Nikodema ojciec. W autobusie PKS jedzie z sÂąsiadkÂą, a potem z grupÂą uczniĂłw idzie do szkoÂły. Z dworca do niej niezÂły kawaÂłek.
Na razie po poÂłudniu po Nikodema wyjeÂżdÂża ojciec. WracajÂąc, ĂŚwiczÂą samodzielne pokonywanie drogi na dworzec. Najpierw ze szkoÂły na skrĂłty. Tak jak chodzÂą inni uczniowie, bo niby dlaczego Nikodem miaÂłby iÂśĂŚ inaczej. Potem chodnikiem, do przejÂścia dla pieszych. Jezdnia w tym miejscu ruchliwa. W jej pokonaniu ma Nikodemowi pomĂłc zamontowany specjalnie dla niego sygnaÂł dÂźwiĂŞkowy, bo przecieÂż nie zobaczy zielonego ÂświatÂła.
ByĂŚ moÂże juÂż w grudniu Nikodem bĂŞdzie ze szkoÂły na dworzec chodziÂł sam.

Klosz wyrzucili

Barbara Lewandowska, wicedyrektorka Liceum OgĂłlnoksztaÂłcÂącego nr 1 w ÂŚwiebodzinie, jest peÂłna uznania dla rodzicĂłw Nikodema za sposĂłb, w jaki go wychowujÂą. Nie trzymajÂą pod kloszem. Nie wyrĂŞczajÂą. PozwalajÂą pokonywaĂŚ kolejne trudnoÂści. KochajÂą mÂądrze.
- Temu uczniowi potrzebne sÂą sukcesy i my, jako szkoÂła, musimy zrobiĂŚ wszystko, Âżeby je miaÂł. ZresztÂą jego sukces bĂŞdzie teÂż sukcesem szkoÂły - mĂłwi. - Rodzice mogliby mu zaÂłatwiĂŚ indywidualne nauczanie, ale wolÂą, Âżeby uczyÂł siĂŞ, jak jego rĂłwieÂśnicy, w normalnej klasie.
- Praca z Nikodemem nie wymaga ode mnie Âżadnych dodatkowych przygotowaĂą - przekonuje polonistka Agnieszka Cituk. - Jest akceptowany przez innych uczniĂłw. Jak siĂŞ wypowiada, widaĂŚ, Âże jest bardzo dojrzaÂły.
OczywiÂście trzeba czasem dla Nikodema coÂś ekstra przygotowywaĂŚ. ChoĂŚby druki sprawdzianĂłw pisane duÂżÂą czcionkÂą. Nauczyciele starajÂą siĂŞ o tym pamiĂŞtaĂŚ.

Zawija linijki

Nikodem nie jest caÂłkowicie niewidomy. Jak idzie przez miasto, widzi zarysy krawĂŞÂżnikĂłw i aut. W domu uczy siĂŞ z twarzÂą tuÂż przy komputerze. Ojciec zeskanowaÂł mu wszystkie podrĂŞczniki. PostaraÂł siĂŞ o zeszyty z duÂżÂą kratkÂą.
Marzeniem na razie nie do speÂłnienia (ze wzglĂŞdu na cenĂŞ) jest specjalny syntetyzator mowy wspĂłÂłpracujÂący z systemem XP. Program do jego obsÂługi kosztuje 3,7 tys. zÂł.
- To jedyny system, ktĂłry czyta wszystkie multimedia i sam zawija powiĂŞkszone linijki tekstu - opowiada ojciec.
Potrzeb jest wiĂŞcej. PrzydaÂłby siĂŞ wiĂŞkszy monitor. Skaner ma juÂż szeÂśĂŚ lat. UÂżywany na okrÂągÂło radiomagnetofon dobrej klasy po roku nadaje siĂŞ do wymiany. PrzydaÂłby siĂŞ teÂż stacjonarny rower, Âżeby chÂłopiec mĂłgÂł ĂŚwiczyĂŚ sprawnoÂśĂŚ fizycznÂą. Na normalnym zimÂą nie pojeÂździ. A hantle to nie wszystko.
Rodzice podkreÂślajÂą wielkÂą ÂżyczliwoÂśĂŚ osĂłb i instytucji wcale do tego nie powoÂłanych. Np. dziĂŞki zrozumieniu Telekomunikacji Polskiej, Nikodem moÂże korzystaĂŚ za nieduÂżÂą opÂłatÂą z internetu. Pensja matki i renta ojca nie sÂą przecieÂż workiem bez dna.

To siĂŞ zapamiĂŞtuje

ZmieĂą to, co da siĂŞ zmieniĂŚ, akceptuj to, czego zmieniĂŚ siĂŞ nie da - to dewiza Nikodema. Jest uparty. MĂłwi, Âże jeÂśli siĂŞ nie prĂłbuje, to nic siĂŞ nie zrobi. No i trzeba wierzyĂŚ w siebie. On wierzy, wiĂŞc wie, Âże nauczy siĂŞ sam chodziĂŚ ze szkoÂły na dworzec. To w koĂącu nie jest aÂż tak skomplikowane. Jak siĂŞ przejdzie parĂŞ razy, to siĂŞ zapamiĂŞtuje.
Co by siĂŞ zmieniÂło, gdyby widziaÂł? Twierdzi, Âże wbrew pozorom nie aÂż tak wiele. Na pewno nic w podejÂściu do Âżycia. No i w miÂłoÂści do punkowej muzyki, do Woodstocku, na ktĂłrym byÂł trzy razy z irokezem na gÂłowie, do muzyki alternatywnej w Radiu Index, do zespoÂłĂłw KSU i TSA (na koncercie tego ostatniego byÂł niedawno w Lesznie).
- To fajny goÂśĂŚ, ciekawy czÂłowiek. Mamy z nim mniej kÂłopotĂłw niÂż niektĂłrzy rodzice ze swoimi widzÂących dzieĂŚmi. Uspokaja nas, Âże wszystko bĂŞdzie dobrze, wszystkiego siĂŞ nauczy - opowiada ojciec.
- DziaÂłaliÂśmy na wyczucie. Nikt nam nie podpowiadaÂł, jak postĂŞpowaĂŚ z takim dzieckiem - dodaje matka.
- Mamy wspaniaÂłego syna - podkreÂślajÂą oboje.

GRAÂŻYNA ZWOLIĂSKA
68 324 88 44
gzwolinska@gazetalubuska.pl

--
C
U
S

emotikonki

Adresy stron internetowych jak i adresy e-mail zostaną automatycznie zamienione na linki. Dodatkowo możesz używać kilku znaczników:
[b]...[/b] - pogrubienie
[i]...[/i] - pochylenie
[u]...[/u] - podkreślenie
[url]...[/url] - link
[cytat]...[/cytat]
[code]...[/code] - kod, np. HTML

dokładny opis

Logowanie