Staraniem Adama Gonciarza i Marka Nowackiego ukaza³ siê album pt. "Œwiebodzin i okolice na dawnych kartkach pocztowych''. Prawa autorskie, tzw. copyright, zachowa³o wydawnictwo ,,pt-druk'' ale karty pochodz¹ ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Œwiebodzinie. Albumik imponuje starannoœci¹, chocia¿ sam pomys³ nowy nie jest. W tym¿e roku o podobny album pokusi³o siê miasto Gubin, wczeœniej podobne prace ukazywa³y siê w Gorzowie, ¯aganiu, Zielonej Górze. Cieszê siê, ¿e œwiebodziùski Urz¹d Miasta dysponuje takim wydawnictwem, bo sta³em siê posiadaczem uroczej ksi¹¿eczki. We wstêpie do albumu Marek Nowacki napomyka o litografiach, œwiat³odruku, ró¿norodnych technikach drukarskich, wreszcie o fotografii, które sprzyja³y wydawaniu dawnych pocztówek. Inkrustujê cytatami ten felieton, aby czytelnikom tê wiedzê przybli¿yÌ.

Fotograficzna widokĂłwka kolorowa: wg KopaliĂąskiego – najwczeÂśniejsza zachowana kolorowa pocztĂłwka z fotograficznym widokiem nie zidentyfikowanego miasteczka nosi hamburski stempel pocztowy z 10.X.1904 r.

Fotokopia – obraz fotograficzny, bĂŞdÂący fotograficznÂą reprodukcjÂą pÂłaskiego oryginaÂłu druku itp. barwnÂą albo czarno-bia³¹. Fotokopiarki wprowadzono ok. 1912 r.

Przy okazji siêgn¹³em do nieocenionego W³adys³awa Kopaliùskiego, by ze ,,S³ownika wydarzeù, pojêÌ i legend XX wieku'' wydobyÌ kilka informacji o sztuce drukarskiej, która z dnia na dzieù uleg³a rewolucji, jakiej siê nie œni³o zecerom, linotypistom, czy ³amaczom. Wielu z nich jeszcze dwadzieœcia lat temu stanowi³o elitê, od której zale¿eli wydawcy ksi¹¿ek, prasy i wszelkiej maœci druków u¿ytkowych. Na pocz¹tku lat 90. wszyscy ci ludzie niemal z dnia na dzieù zostali pozbawieni pracy. Do powszechnego u¿ytku wprowadzony zosta³ fotosk³ad i techniki komputerowe. Do Polski trafi³y one znacznie opóŸnione, ale ju¿ sto lat temu by³o wiadomo, ¿e w drukarstwie s¹ mo¿liwe rozwi¹zania inne ni¿ wymyœlone przez Gutenberga.

FotoskÂład – skÂład druku wykonany na materiale ÂświatÂłoczuÂłym; techniki fotoskÂładu uÂżywa siĂŞ do uzyskiwania tzw. form kopiowych, z ktĂłrych otrzymuje siĂŞ formy drukowe dla rozmaitych systemĂłw drukowania; wykorzystuje siĂŞ jÂą rĂłwnieÂż w napisach do filmĂłw, planszach informacyjnych w TV itp. Jest to zapewne najwaÂżniejszy wynalazek w skÂładzie drukarskim od czasu wprowadzenia ruchomych czcionek. FotoskÂład likwiduje odlewanie czcionek w metalu i matrycowanie. Reprodukowana kolumna jest nie do odró¿nienia od wydrukowanej metalowymi czcionkami. Idea fotoskÂładu powstaÂła juÂż w 1886 roku, a pierwsze urzÂądzenia do fotoskÂładu zaprojektowaÂł w 1894 r. inÂżynier wĂŞgierski Eugeniusz Porzolt, ale weszÂły one na rynek dopiero w 1946 r. ByÂł to Harris-Intertype zainstalowany w drukarni rzÂądowej w Waszyngtonie w USA. Od lat 60. stosuje siĂŞ elektroniczne systemy fotoskÂładowe wedÂług programu komputerowego, zwanego edytorem tekstĂłw.

FotomontaÂż – kompozycja fotograficzna uzyskana przez po³¹czenie czĂŞÂści ró¿nych fotografii. Skojarzenia wywoÂłane odpowiednim zestawieniem elementĂłw sprawiajÂą, Âże fotomontaÂż nabiera nowych treÂści. Pierwszym fotomontaÂżem byÂł The Two Ways of Life (1857), skomponowany z przeszÂło trzydziestu negatywĂłw przez Szweda Gustawa Rejlandera. Wspó³czesne znaczenie artystyczne i polityczne nadali wszakÂże fotomontaÂżom tacy graficy XX w. jak dadaista John Hearfield, jak George Grosz, Austriak Raul Hausmann, Laszlo Moholy-Nagy, Robert Rauschenbaerg, Polacy MieczysÂław Szczuka i MieczysÂław Berman. FotomontaÂż w dwudziestoleciu miĂŞdzywojennym byÂł czĂŞsto noÂśnikiem ostrego protestu przeciw wojnie, militaryzmowi i faszyzmowi. Na przeÂłomie wiekĂłw sÂłuÂży przede wszystkim projektowaniu reklam.